De verkoop van het Engels Kamp, het militaire domein Kievermont in Geel, aan de stad is plots onzeker. Minister van Defensie Theo Francken (N-VA) wil de verkoop herbekijken, nu Europa fors investeert in defensie. Maar wat vinden de buurtbewoners van deze onverwachte wending? Wij trokken op pad en luisterden naar hun verhalen, meningen en bezorgdheden.
De zon schijnt over de weide die grenst aan het militaire domein Kievermont in Geel, beter bekend als het Engels Kamp. Een tafereel van rust, maar schijn bedriegt. Minister van Defensie Theo Francken (N-VA) gooide onlangs roet in het eten van de stad Geel door de geplande verkoop van het 63 hectare grote terrein aan de gemeente te herbekijken. De verkoopakte lag klaar, de handtekeningen moesten nog gezet worden. De stad had al grootse plannen: een kmo-zone, uitbreiding van de stedelijke werkplaatsen, recreatie en misschien zelfs een stukje ringweg. Maar de oorlog in Oekraïne en de hernieuwde focus op defensie in Europa gooien alles overhoop.
We trekken naar Kievermont en treffen er Victor van Geel. Hij is druk in de weer met een heftruck in zijn tuin, zijn woning grenst bijna aan het militaire domein. Hij heeft geen bezwaar tegen de mogelijke terugkeer van militaire activiteiten. “Ik heb daar weinig problemen mee”, zegt Victor resoluut. Sterker nog, hij verwacht dat een legerbasis minder overlast zal veroorzaken dan een bedrijventerrein. “Ik heb er minder problemen mee dan met een kmo-zone”, legt hij uit.
Victor heeft goede herinneringen aan de tijd dat het Engels Kamp voor het laatst gebruikt werd. Hij noemt helikopteroefeningen als voorbeeld. “We hebben hier nog landingen met helikopters en zo gehad”, zegt hij alsof het de normaalste zaak van de wereld is. “Dat was wel tof om te zien.” De mogelijke komst van het leger ziet hij bovendien als een voordeel, omdat de geplande ringweg, die vlak langs zijn huis zou lopen, nu waarschijnlijk niet doorgaat. “Voor mij is het een win-win”, concludeert hij.
Zijn vrouw, Rita Janssens, komt poolshoogte nemen. Haar mening staat lijnrecht tegenover die van haar man. “Nee, nee, nee. Ik zou het niet willen. Echt niet”, zegt ze met klem, wijzend naar het kamp. Ze associeert een militair domein onmiddellijk met iets negatief. “Dat doet me denken aan oorlog.”
De eerdere militaire oefeningen zijn haar slecht bekomen. “Al die helikopters die hier overal op de terreinen landen. Dat was verschrikkelijk”, herinnert ze zich. “Ook mijn kleinkinderen waren erg geschrokken.”
Rita ziet liever de geplande kmo-zone komen, of “iets voor kinderen, een speelterrein of zo”.
Ook Freddy Geyskes, die we wat verderop tegenkomen, is positief over een militaire toekomst voor het kamp. “Voor mij is dat goed”, zegt hij, terugblikkend op zijn 40 jaar in de buurt. “Toen was hier ook al een legerbasis. En ik vind dat dat mag.”
Beter voor veiligheid van België
Net als Victor ziet hij het als een verbetering ten opzichte van een kmo-zone. “Anders komt er een kmo-zone en ik heb dan liever het leger”, stelt Freddy. Hij vreest meer lawaai en vervoer bij een bedrijventerrein. “Ik vind het voor de veiligheid van België beter”, benadrukt hij.
Freddy pleit ook voor een terugkeer van de dienstplicht: “Dat moet je toch terug invoeren, vind ik. Extra veiligheid voor België en ondertussen de jeugd wat discipline bijbrengen.”
We vervolgen onze weg en bellen aan bij Gilbert Mattelin. Hij heeft een heel andere mening. “Ik ben eerst en vooral tegen oorlog”, stelt hij onomwonden. Hoewel hij toegeeft dat een militair domein een extra veilig gevoel kan geven, wijst hij op de nabijheid van het Studiecentrum voor Kernenergie (SCK). “Pas op hé, we zitten hier al met het SCK. Met het militaire domein erbij is dat allemaal wat veel.”
Gilbert had liever gezien dat de gemeente Geel het terrein, zoals afgesproken, had kunnen kopen. Hij zag een andere toekomst voor zich. “Ik zou liever hebben dat het een industrieterreintje wordt. Een kmo-domein is voor mij ideaal. En recreatiedomein”, zegt hij. Hij vreest ook dat de uitbreiding van de ring er zo toch niet zal kmmen. Die zou de verkeersveiligheid in de buurt moeten verbetere:. “Dat extra stukje ring mag er van mij zeker komen. Er is een school hier in de buurt en die weg wordt momenteel veel te veel bereden.”
Reservaat
Bij een nabijgelegen tankstation spreken we met Wim Geukens, die recht tegenover de ingang van het Engels Kamp woont. Hij is opvallend neutraal. “Voor mij maakt het niet uit”, zegt hij over de mogelijke terugkeer van het leger. Hij voegt eraan toe. “Ik heb daar vroeger ook geen last van gehad. Hier rijdt sowieso veel verkeer.”
Net als Gilbert lijkt Wim een voorkeur te hebben voor een natuurlijke bestemming.: “Laat hier liever het groen wat groeien, zodat het een beetje reservaatachtig wordt”, oppert hij. Hij ziet een compromis voor de ringweg door een stukje grond af te staan. Maar hij twijfelt aan het nut.
Terug bij de ingang van het Engels Kamp, waar een oude tank staat opgesteld, ontmoeten we Luc, een gepensioneerde man die pauzeert tijdens zijn fietstocht en de tank bewondert. Hij is geen buurtbewoner, maar een geregelde passant. Luc is realistisch. “Ik denk dat ze in de toekomst het domein weer volledig gaan inrichten als militaire basis”, zegt hij. Volgens hem zijn investeringen in defensie noodzakelijk. “We zullen mee moeten met de Europese Unie.”
Luc maakt van de gelegenheid gebruik om ook te pleiten voor de herinvoering van de dienstplicht. “Dat hadden ze nooit mogen afschaffen.” Hij haalt zijn eigen diensttijd in Duitsland aan, waar hij zijn plan leerde trekken. De huidige jeugd is volgens hem veel te hard verwend.
Stad Geel in dubio: “Een complex gegeven”
De onverwachte wending van zaken plaatst het stadsbestuur van Geel voor een dilemma. De verkoop was nagenoeg rond, de plannen voor de toekomst – inclusief de tijdelijke verplaatsing van de stedelijke werkplaatsen – waren al gesmeed. Schepen voor Ruimte en Patrimonium Bart Julliams (N-VA) sprak eerder van een “complex gegeven” en “in dubio”. Moeten de plannen nu worden doorgezet, aangepast, of volledig geschrapt?
De reacties in de buurt zijn duidelijk sterk verdeeld. De toekomst van het Engels Kamp, ooit een Britse basis, vervolgens een Geelse droom en nu weer een potentieel militair domein, blijft onzeker. Het laatste woord is hierover nog niet gezegd.
|