| Резюме: | De “grijze brompot” – niet onze woorden, wel die van tafelspringer Manu Van Acker – verruilde de tafel voor zijn villa in Saint-Tropez. Nu mag Tine Embrechts drie weken lang talkshowhost zijn in ‘De tafel van Tine’. Hoe verliep haar vuurdoop?
{
"type": "aside-inline",
"title": "",
"content": [
{
"styled_text": {
"text": "De tafel van Tine
Drie weken van maandag tot en met donderdag om 20 uur bij Play4",
"type": "information_text"
}
},
{
"rating": {
"type": "star",
"value": 3.0,
"max_value": 5.0
}
}
]
}
De talkshow, het is de moeder der praatprogramma’s. Als het al niet het lastigste format in het genre is, dan wel het meest uitdagende. Zeker als je in gespreksonderwerpen breed wil gaan, zoals De tafel.De afspraak en Terzake zijn al jaren vaste prik, maar vooral politiek gericht. Gert Verhulst is de enige talkshowhost die al zes seizoenen overeind blijft, met een trouw kijkpubliek en brede thema’s en gasten. Maar ook hij heeft nood aan vakantie.
Enter Tine Embrechts, die drie weken overneemt met De tafel van Tine. Een Kastaar! voor meest originele titel moet ze alleszins niet verwachten, maar het geeft duidelijkheid. Play Media koesterde al lang de ambitie om het gat van de actua, dat VRT en VTM invullen met duiding en journaals, op te vullen. Met Verhulst slagen ze daar al zes seizoenen in. Logisch dus dat de zender dat wil doortrekken, zelfs wanneer de gekende host er niet is.
Geoliede redactie
Door de naam en het decor nauwelijks te veranderen, jaag je het trouwe publiek van ruim 200.000 kijkers niet te ver weg. Het nadeel is dat het spook Verhulst dan wel om de hoek loert, om mee te vergelijken. Iets waar Embrechts van hoopte dat het niet te veel zou gebeuren. Al hielp het dat tafelspringer Manu Van Acker het ijs brak met “Eindelijk, van zo’n grijze brompot naar dit hier” over de nieuwe host. Om de vergelijking nog meer te mijden, was het zaak om eigen accenten goed te kunnen leggen. Gelukkig kan ze steunen op een goed geoliede redactie achter zich.
Dat was al duidelijk bij het eerste gesprek van de dag, over de veelbesproken ‘bidon gate’ van Mathieu van der Poel in Parijs-Roubaix. Een onderwerp dat naar eigen zeggen al wat verder van haar comfortzone ligt. Al was dat er niet aan te merken Ze was goed voorbereid, wist dat haar gast Sven Nys nog even met Van der Poel heeft gekoerst en zelf bier over zich heen heeft gekregen. Toen Veronique De Kock zich herinnerde dat Sven eens van zijn fiets stapte tijdens de cross om verhaal te halen bij een biergooier, leek ze zelfs even een seconde teleurgesteld dat ze dat zelf niet kon introduceren. Want er stond een filmpje klaar van dat incident klaar.
Het grootste verschil met Gert Verhulst – sorry, Tine, toch een kleine vergelijking – zit ‘m in haar uitstraling. Terwijl Verhulst meer van de sobere aanpak is, laat Embrechts geregeld een grote glimlach zien. Het te hard glimlachen , waardoor het krampachtig dreigt te worden, vermijdt ze nipt. Er leek toch een klein beetje zenuwen op te steken. Maar wanneer de gesprekken serieuzer worden, reageert ze zelf ook met een neutralere aanblik. Maar steeds empathisch.
En spontaan. Ze zit niet met kaartjes in de hand, durft vlot in te pikken en laat gesprekken geen eind weg meanderen. Haar focus ligt op de gast die aan het spreken is. Dat tafelspringer Piet Hoebeke bijna een onverwachtste mep dreigt te krijgen van Véronique De Kock die iets met veel handgebaren uitlegt, heeft ze dat niet gezien, omdat ze focust op Nys die op dat moment nog aan het praten was.
Qua onderwerpen bleef het maandagavond wel relatief braaf en binnen haar eigen kennisveld. Al durfde ze bij het gesprek met momfluencer Eva Tuytelaers zeker correcte en kritische vragen opwerpen over wat ze als mama deelt van haar kinderen op het internet. Zonder met de voeten vooruit te gaan of uitschuivers te maken. We zagen in het verleden al andere dingen gebeuren.
Het blijft de vraag hoe ze harde of politieke thema’s zoals een paasakkoord, de gruwel in Gaza en Oekraïne of Trump zal aanpakken. Maar deze eerste aflevering was alvast een goeie première. Ze kan met een tevreden gevoel terug naar huis rijden.
|